Objective: We aimed to investigate the possible association between Helicobacter pylori infection and Hyperemesis gravidarum.
Material and methods: Thirty-six pregnant women with Hyperemesis gravidarum with severe vomiting (more than 4 times a day), weight loss (≥3 kg), ketonuria and 36 pregnant women gestational age-matched, without nausea and vomiting attending our outpatient clinic for antenatal care were enrolled the study. Demographic data of the patients were registered. Blood samples for hemogram, serum electrolytes (sodium, potassium, chloride, and calcium), alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), blood urea nitrogen (BUN), creatine, thyroid stimulating hormone (TSH), free T3-T4, total T3-T4, and urine samples for ketonuria, stool samples for HpSA were studied. The data of both groups were compared.
Results: Eight Hyperemesis gravidarum patients (22.2%) and 1 control patient (2.8%) were established HpSA positive and it was statistically significant (p:0.037). There was no significant difference between Hyperemesis gravidarum and control subjects in terms of age, gestational week, parity, educational level, socioeconomic status and smoking. There was anemia in 5 Hyperemesis gravidarum patients, 4 of them were HpSA positive. HpSA positivity was more prevalent in Hyperemesis gravidarum patients with anemia (p=0.003). Severe vomiting (more than 4 times a day), heartburn, epigastric pain, duration of hospitalization (more than 4 days) and weight loss (≥5 kg) were not correlated to HpSA positivity.
Conclusion: The pregnant women with Hyperemesis gravidarum have a significantly higher prevalence of Helicobacter pylori compared with control subjects.
Amaç: Hiperemezis gravidarumu ile H. pylori enfeksiyonu arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlandı.
Gereç ve yöntemler: Şiddetli kusma (≥4/gün), kilo kaybı (≥3kg) ve ketonürisi olan Hiperemezis gravidarum tanılı 36 gebe kadın ile bulantı ve kusması olmayan antenatal bakım için polikliniğe başvuran gebelik haftasına göre eşleştirilmiş 36 gebe kadın çalışmaya alındı. Hastaların demografik verileri kaydedildi. Hemogram, serum elektrolitleri, ALT, AST, BUN, kreatin, TSH, fT3, fT4, total T3, total T4, için kan örneği, ketonüri için idrar örneği, H. pylori antijeni (HPSA) için gaita örnekleri çalışıldı. Her iki grubun verileri karşılaştırıldı.
Bulgular: Hiperemezis gravidarum grubunda 8 hastada (%22.2), kontrol grubunda 1 hastada (%2.8) HPSA pozitif saptandı. Bu istatistiksel olarak anlamlı idi (p:0.037). Hiperemezis gravidarum ve kontrol grubu arasında yaş, gebelik haftası, parite, eğitim düzeyi ve sosyoekonomik düzey ve sigara kullanımı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Çalışma grubunda anemisi olan (Hg<11g/dL) beş hasta vardı ve bu hastaların 4’ünde (%80) HPSA pozitif idi. Hiperemezis gravidarumda anemisi olan hastalarda daha yüksek oranda HPSA pozitifliği saptandı (p=0.003). Şiddetli kusma (>4/gün), mide yanması, epigastrik ağrı, hastanede kalma süresi (≥4gün), kilo kaybı ile HPSA pozitifliği arasında korelasyon saptanamadı.
Sonuç: Hiperemezis gravidarumu olan gebe kadınların önemli bir oranında Helicobacter pylori enfeksiyonunun ile birlikte olduğu görüldü.
Keywords: Helicobacter pylori; Helicobacter pylori stool Antigen; Hyperemesis gravidarum.