Objective: Increased risk for non-Hodgkin lymphoma (NHL) is associated with infections and environmental agents. We hypothesized that these factors chronically trigger the T helper-2 (Th2) pathway and result in lymphoma. We investigated the role of the Th2 pathway by exploring the relationships between components of the Th2 pathway, interleukin (IL)-10, IL-4, immunoglobulin E (IgE), and eosinophils, and prognostic markers of NHL.
Materials and methods: Thirty-one NHL patients and 27 healthy controls were enrolled. IL-10, IL-4, IgE, and eosinophils were measured. IL-4 and IL-10 were analyzed with the enzyme amplified sensitivity immunoassay method.
Results: High IL-10 levels were correlated with several poor prognostic features, short early survival, and lymphopenia. There was a positive correlation between albumin and IL-4 levels and a negative correlation between IL-10 and albumin. There was no relationship related with eosinophils and IgE. We found remnant increased IL-4, which could be a clue for the triggering of the Th2 pathway in the background.
Conclusion: There is a need for differently designed studies to detect the place of the Th2 pathway in NHL.
Amaç: Non-Hodgkin lenfoma (NHL) riski enfeksiyonlar ve çevresel ajanlarla artmış olarak ilişkilendirilmiştir. Hipotezimize göre bu faktörlere kronik olarak maruz kalmak T helper-2 (Th2) yolağını aktifler ve lenfomaya sebep olur. Bu amaçla Th2 yolağı komponentleri olan IL-10, IL-4, IgE, ve eozinofille, NHL’nin prognostik belirteçleri arasındaki ilişkiye baktık. Gereç ve Yöntemler: Otuz bir NHL hastası ve 27 sağlıklı kontrolde IL-10, IL-4, IgE ve eozinofil değerlerine bakıldı. IL-4 ve IL-10 EASIA metodu ile ölçüldü. Bulgular: Yüksek IL-10 düzeyleri pek çok kötü prognostik özellikle, çok kısa yaşam süresi ve lenfopeni ile ilişkiliydi. Albümin açısından IL-10 ile negatif ilişki, IL-4 ile pozitif ilişki bulundu. Eozinofil ve IgE ile ilgili herhangi bir ilişki kurulamadı. Bazı hastalarda gözlenen artmış IL-4 geri planda kalmış Th2 yolağı aktivasyonunun bir ip ucu olabilir. Sonuç: Th2 yolağının NHL patogenezindeki yerini tespit etmek için farklı dizaynlarda çalışmalara ihtiyaç vardır.
Amaç: Non-Hodgkin lenfoma (NHL) riski enfeksiyonlar ve çevresel ajanlarla artmış olarak ilişkilendirilmiştir. Hipotezimize göre bu faktörlere kronik olarak maruz kalmak T helper-2 (Th2) yolağını aktifler ve lenfomaya sebep olur. Bu amaçla Th2 yolağı komponentleri olan IL-10, IL-4, IgE, ve eozinofille, NHL’nin prognostik belirteçleri arasındaki ilişkiye baktık. Gereç ve Yöntemler: Otuz bir NHL hastası ve 27 sağlıklı kontrolde IL-10, IL-4, IgE ve eozinofil değerlerine bakıldı. IL-4 ve IL-10 EASIA metodu ile ölçüldü. Bulgular: Yüksek IL-10 düzeyleri pek çok kötü prognostik özellikle, çok kısa yaşam süresi ve lenfopeni ile ilişkiliydi. Albümin açısından IL-10 ile negatif ilişki, IL-4 ile pozitif ilişki bulundu. Eozinofil ve IgE ile ilgili herhangi bir ilişki kurulamadı. Bazı hastalarda gözlenen artmış IL-4 geri planda kalmış Th2 yolağı aktivasyonunun bir ip ucu olabilir. Sonuç: Th2 yolağının NHL patogenezindeki yerini tespit etmek için farklı dizaynlarda çalışmalara ihtiyaç vardır.